Το ένα τρίτο όλων των ηλικιωμένων άνω των 60 ετών αναφέρει πόνο στην άρθρωση του ώμου. Στις περισσότερες περιπτώσεις, η αιτία του πόνου σε αυτή την περιοχή είναι η ανάπτυξη οστεοαρθρίτιδας. Η ασθένεια επηρεάζει επίσης νέους ανθρώπους των οποίων το επάγγελμα συνδέεται με συνεχή έντονη σωματική δραστηριότητα - ανθρακωρύχος, εργάτης οικοδομών, φορτωτής κ. λπ.
Η ασθένεια προκαλεί μεγάλη ταλαιπωρία στην καθημερινή ζωή και μειώνει πολύ την ικανότητα για εργασία. Σε σοβαρές περιπτώσεις, η οστεοαρθρίτιδα ώμου οδηγεί σε αναπηρία. Είναι σημαντικό να εντοπιστεί η ασθένεια στα αρχικά της στάδια. Υπάρχουν πλέον μέθοδοι θεραπείας που καταστέλλουν την εξέλιξη της νόσου εάν η θεραπεία ξεκινήσει έγκαιρα.
Τι είναι η παθολογία;
Η οστεοαρθρίτιδα της άρθρωσης του ώμου είναι μια χρόνια ασθένεια στην οποία εκφυλιστικές διεργασίες καταστρέφουν και αραιώνουν τον χόνδρο. Η οστεοαρθρίτιδα του ώμου ταξινομείται ως μια ομάδα παθολογιών που δεν είναι μολυσματικής φύσης. Πρώτον, ο ιστός χόνδρου που καλύπτει τις επιφάνειες των αρθρώσεων καταστρέφεται.
Ο χόνδρος χάνει τη δύναμη και την ελαστικότητά του. Σταδιακά γίνεται πιο λεπτή και πιο επίπεδη. Λόγω αλλαγών στο στρώμα του χόνδρου, χάνει τις ιδιότητες απορρόφησης κραδασμών. Η ικανότητά του να μειώνει τα κρουστικά φορτία που συμβαίνουν όταν ο βραχίονας κάμπτεται ή εκτείνεται μειώνεται.
Η οστεοαρθρίτιδα επηρεάζει επίσης όλες τις δομές όπως την αρθρική κάψουλα, το κέλυφός της, τις επιφάνειες των οστών που γειτνιάζουν με το στρώμα του χόνδρου, τους συνδέσμους και τους παρακείμενους μύες. Αυτό συνοδεύεται από παθολογικές αλλαγές σε άλλους μαλακούς ιστούς κοντά στην άρθρωση. Ως αποτέλεσμα της νόσου, σχηματίζονται οστικές αναπτύξεις στις επιφάνειες των αρθρώσεων.
Η παθολογία εκδηλώνεται με πόνο και τσούξιμο στην περιοχή του προσβεβλημένου ώμου. Στα τελευταία στάδια της νόσου, το εύρος κίνησης στην άρθρωση του ώμου είναι πολύ περιορισμένο. Σε αυτόν τον τύπο διαδικασίας, η φλεγμονή είτε απουσιάζει είτε είναι μόνο ήπια. Η παθολογία έχει χρόνια, σταδιακά προοδευτική πορεία.
αιτίες
Ο καταρράκτης των παθολογικών αλλαγών στην οστεοαρθρίτιδα πυροδοτείται από τη φυσική γήρανση του ιστού. Η βλάβη του χόνδρου που προκαλείται από ισχυρή μηχανική καταπόνηση μπορεί να συμβάλει στην έναρξη της καταστροφής του χόνδρου. Αυτό διευκολύνεται επίσης από διάφορες παθολογικές διεργασίες.
Η πρωτοπαθής οστεοαρθρίτιδα ώμου συνήθως διαγιγνώσκεται σε άτομα μεγαλύτερης ηλικίας. Η δευτερογενής βλάβη των αρθρώσεων εμφανίζεται στο πλαίσιο προηγούμενων ασθενειών. Συμβαίνει σε οποιαδήποτε ηλικία. Οι κύριες αιτίες της νόσου είναι:
- Αναπτυξιακές ανωμαλίες. Οι παθολογίες εμφανίζονται συχνά σε ασθενείς με υπανάπτυξη της κεφαλής του βραχιονίου ή της γληνοειδής κοιλότητας, καθώς και άλλα ελαττώματα του άνω άκρου.
- Τραυματισμοί. Η τραυματική οστεοαρθρίτιδα εμφανίζεται συχνά μετά από ενδοαρθρικά κατάγματα. Μερικές φορές η αιτία της παθολογίας είναι ένα εξάρθρημα του ώμου, τις περισσότερες φορές ένα συνηθισμένο. Περιστασιακά, σοβαροί μώλωπες προκαλούν την ανάπτυξη παθολογίας.
- φλεγμονή. Η οστεοαρθρίτιδα εμφανίζεται συχνά όταν ένας ασθενής πάσχει από γληνοβραχιόνια περιαρθρίτιδα για μεγάλο χρονικό διάστημα. Αυτό διευκολύνεται επίσης από προηγουμένως υποστεί μη ειδική πυώδη αρθρίτιδα καθώς και από συγκεκριμένες βλάβες στις αρθρώσεις που προκαλούνται από φυματίωση, σύφιλη και άλλες ασθένειες.
Υπάρχει μια ομάδα παραγόντων κινδύνου που συμβάλλουν στην εμφάνιση μιας τέτοιας πολυαιτιολογικής νόσου. Τα ακόλουθα φαινόμενα αυξάνουν την πιθανότητα εμφάνισης οστεοαρθρίτιδας:
- Γενετική προδιάθεση. Από οστεοαρθρίτιδα πάσχουν και στενοί συγγενείς πολλών ασθενών. Έχουν επίσης βλάβες με άλλες θέσεις. Τυπικά, επηρεάζονται τα γόνατα, οι αστραγάλοι και άλλες αρθρώσεις.
- Παραφορτώνω. Συχνά εμφανίζεται σε αθλητές που παίζουν βόλεϊ, τένις, μπάσκετ ή ρίχνουν αθλητικό εξοπλισμό. Αυτή η κατάσταση εμφανίζεται επίσης σε άτομα των οποίων το επάγγελμα χαρακτηρίζεται από σταθερό υψηλό φορτίο στα άνω άκρα (φορτωτές, ανθρακωρύχοι και άλλοι).
- Ασθένειες. Η οστεοαρθρίτιδα αναπτύσσεται συχνά σε ασθενείς που πάσχουν από αυτοάνοσες παθήσεις των αρθρώσεων. Ορισμένες ενδοκρινικές παθήσεις, μεταβολικές διαταραχές και ανεπάρκεια συνδετικού ιστού, που χαρακτηρίζονται από υπερβολική κινητικότητα των αρθρώσεων, συμβάλλουν επίσης σε εκφυλιστικές διεργασίες στον χόνδρο.
Η συχνότητα των εκφυλιστικών βλαβών των αρθρώσεων στους ασθενείς αυξάνεται απότομα με την αύξηση της ηλικίας. Η συχνή υποθερμία έχει επίσης αρνητική επίδραση στις αρθρώσεις.
Συμπτώματα
Στην αρχή της νόσου, οι ασθενείς με οστεοαρθρίτιδα εμφανίζουν ενόχληση και μέτριο πόνο στην περιοχή του ώμου. Ο πόνος εξαρτάται από τον καιρό. Γίνονται πιο έντονες μετά τη σωματική δραστηριότητα. Ο πόνος αυξάνεται σε μια συγκεκριμένη στάση. Ο πόνος εξαφανίζεται μετά από ανάπαυση ή αλλαγή θέσης.
Όταν ο ασθενής κινεί το χέρι του, εμφανίζεται μια αίσθηση τριξίματος. Δεν υπάρχουν εξωτερικές αλλαγές στην άρθρωση, δεν υπάρχει οίδημα. Με την πάροδο του χρόνου ο πόνος χειροτερεύει. Ενοχλεί συνεχώς τον ασθενή, ανεξάρτητα από τη στάση του σώματος. Ο πόνος έχει χαρακτήρα έλξης ή πόνου.
Ο πόνος στην άρθρωση του ώμου γίνεται συνήθεια και επιμένει. Οδυνηρές αισθήσεις εμφανίζονται τόσο κατά την άσκηση όσο και κατά την ανάπαυση. Μπορούν να ενοχλήσουν τον ασθενή τη νύχτα. Τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα του συνδρόμου πόνου στην αρθροπάθεια της άρθρωσης είναι τα εξής:
- μαζί με την εμφάνιση πόνου πόνου με την πάροδο του χρόνου, εμφανίζονται πόνοι μαχαιρώματος κατά τη διάρκεια της σωματικής δραστηριότητας.
- οι δυσάρεστες αισθήσεις καταγράφονται μόνο στην περιοχή της άρθρωσης, ακτινοβολούν στην περιοχή του αγκώνα και στη συνέχεια μπορούν να εξαπλωθούν σε ολόκληρη την επιφάνεια του βραχίονα.
- Ο πόνος μπορεί να εξαπλωθεί στην πλάτη και τον λαιμό στην πληγείσα πλευρά.
Μετά από λίγο, ο ασθενής παραπονιέται για πρωινή δυσκαμψία στον ώμο του. Η ποσότητα της ενεργού κίνησης στην άρθρωση μειώνεται. Μετά από φυσική δραστηριότητα, καθώς και υποθερμία, σημειώνεται ένα ελαφρύ πρήξιμο των μαλακών ιστών στην περιοχή των ώμων.
Καθώς προχωρά η βλάβη των αρθρώσεων, μπορεί να παρατηρηθεί αύξηση των περιορισμών κίνησης. Ο ασθενής αναπτύσσει μια σύσπαση (ακαμψία) που βλάπτει σημαντικά τη λειτουργία του άκρου. Εάν υπάρχει οστεοαρθρίτιδα στη δεξιά πλευρά, ο ασθενής δεν μπορεί να φροντίσει τον εαυτό του.
Στάδια ανάπτυξης
Σε αυτή την ασθένεια υπάρχουν τρία στάδια της παθολογικής διαδικασίας στην άρθρωση. Αντικατοπτρίζουν τη σοβαρότητα της βλάβης στις δομές της άρθρωσης και την παρουσία ορισμένων συμπτωμάτων βλάβης στην άρθρωση του ώμου. Οι ειδικοί διακρίνουν τα ακόλουθα στάδια της παθολογικής διαδικασίας:
- Πρώτα. Διαπιστώθηκε ότι δεν υπάρχουν μεγάλες δομικές αλλαγές στο πάχος του χόνδρινου ιστού. Η σύνθεση του ενδοαρθρικού υγρού αλλάζει. Η θρέψη του χόνδρου διαταράσσεται. Δεν ανέχεται καλά το άγχος, το οποίο οδηγεί σε περιοδικό πόνο.
- Δεύτερος. Σε αυτό το στάδιο υπάρχει λέπτυνση του χόνδρινου ιστού. Η δομή του αλλάζει. Η επιφάνεια γίνεται τραχιά. Στο πάχος της στιβάδας του χόνδρου σχηματίζονται κύστεις και εμφανίζονται εστίες ασβεστοποίησης. Οι περιοχές των οστών που γειτνιάζουν με την άρθρωση έχουν μέτρια παραμόρφωση. Οι άκρες της αρθρικής πλατφόρμας καλύπτονται με οστέινες αναπτύξεις. Η ενόχληση γίνεται συνεχής.
- Τρίτος. Σημειώνεται έντονη λέπτυνση του στρώματος του χόνδρου και διαταραχή της δομής του. Εντοπίζονται εκτεταμένες περιοχές καταστροφής χόνδρου. Σημειώνεται σημαντική παραμόρφωση της αρθρικής πλατφόρμας. Ένας περιορισμός στο εύρος κίνησης γίνεται ορατός. Αυτό οδηγεί σε αδυναμία των συνδέσμων και μείωση και χαλάρωση των περιαρθρικών μυών.
Αυτή η προσέγγιση για την ταξινόμηση των βλαβών της άρθρωσης του ώμου επιτρέπει στους γιατρούς να επιλέξουν τις κατάλληλες τακτικές θεραπείας, λαμβάνοντας υπόψη τη σοβαρότητα της παθολογικής διαδικασίας.
διάγνωση
Η εμφάνιση συμπτωμάτων αρθροπάθειας αναγκάζει τον ασθενή να πάει στον γιατρό. Πρέπει να δει έναν θεραπευτή. Ο ειδικός κάνει μια αρχική διάγνωση. Αφού προσδιορίσει την αιτία της βλάβης των αρθρώσεων, παραπέμπει τον ασθενή σε ρευματολόγο, ενδοκρινολόγο, χειρουργό ή ορθοπεδικό-τραυματολόγο.
Οι γιατροί κάνουν τη διάγνωση παρουσία τυπικών κλινικών εκδηλώσεων και σημείων ακτινογραφίας οστεοαρθρίτιδας. Κατά την αρχική εξέταση, ψηλαφάται ο ιστός της άρθρωσης για να προσδιοριστεί η έκταση του πόνου.
Διερευνάται η πιθανότητα πραγματοποίησης ενεργητικών και παθητικών κινήσεων στην πληγείσα περιοχή. Ο γιατρός παρατηρεί παραμόρφωση της άρθρωσης ή αύξηση του όγκου της. Για να επιβεβαιωθεί η παρουσία οστεοαρθρίτιδας, συνιστώνται οι ακόλουθες εξετάσεις:
- Ακτινογραφία. Στην άρθρωση σημειώνεται η παρουσία δυστροφικών αλλαγών στο στρώμα του χόνδρου. Χαρακτηριστικές οστικές αναπτύξεις μπορούν να φανούν στην άκρη της κοιλότητας της άρθρωσης. Αργότερα παρατηρούν ότι ο χώρος της άρθρωσης είναι στενός. Σημειώνεται μια αλλαγή στο σχήμα και τη δομή του οστού που βρίσκεται δίπλα στον χόνδρο. Το σχήμα του αρθρικού χώρου γίνεται σφηνοειδές. Στο πάχος του οστού είναι ορατά σημάδια λέπτυνσης και η παρουσία σχηματισμών που μοιάζουν με κύστη.
- Η αξονική τομογραφία. Αυτή η μελέτη στο αρχικό στάδιο της νόσου παρέχει την ευκαιρία να αξιολογηθεί η κατάσταση των οστών και του χόνδρου χρησιμοποιώντας εικόνες στρώμα προς στρώμα.
- Απεικόνιση μαγνητικού συντονισμού. Η μέθοδος αξιολογεί την κατάσταση των σχηματισμών μαλακών ιστών (χόνδροι, σύνδεσμοι, αρθρική κάψα κ. λπ. ). Οι καθαρές εικόνες στρώμα-στρώμα βοηθούν στον προσδιορισμό της έκτασης της βλάβης στις αρθρικές και περιαρθρικές δομές.
- Υπερηχητικός. Το υπερηχογράφημα χρησιμοποιείται για την ανίχνευση αλλαγών στην άρθρωση. Η μέθοδος είναι ακίνδυνη για τον οργανισμό γιατί δεν παράγεται επιβλαβής ακτινοβολία.
- Αρθροσκόπηση. Εκτελείται με χρήση ενδοσκοπίου. Ένας χειριστής με κάμερα εισάγεται στην άρθρωση. Ο γιατρός βλέπει καθαρά τις περιοχές της βλάβης. Καθορίζονται οι ζώνες μαλάκυνσης στο πάχος του χόνδρου. Δείχνει την παρουσία βαθιών ρωγμών που διεισδύουν βαθιά στην υποχόνδρια (υποχόνδρια) οστική πλάκα. Σημειώνονται βαθιά έλκη του χόνδρου, διαβρώσεις και επιφανειακές ρωγμές.
Η διάγνωση της αρθροπάθειας της άρθρωσης του ώμου στα μεταγενέστερα στάδια δεν δημιουργεί δυσκολίες για τους γιατρούς Κατά την αξιολόγηση της φύσης της βλάβης των αρθρώσεων, είναι απαραίτητο να ληφθεί υπόψη η πιθανή δευτερογενής προέλευση της παθολογίας της άρθρωσης σε σχέση με άλλες ασθένειες.
Θεραπεία
Η θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας πραγματοποιείται από ορθοπεδικούς τραυματολόγους ή ρευματολόγους. Στη φάση της αποκατάστασης των κινητικών λειτουργιών, οι ειδικοί αποκατάστασης συμμετέχουν ενεργά στη διαδικασία θεραπείας.
Για την ανακούφιση του πόνου και την αποκατάσταση της λειτουργίας στην οστεοαρθρίτιδα των άκρων, είναι σημαντικό να αναζητήσετε άμεση ιατρική φροντίδα και να ακολουθήσετε όλες τις ιατρικές οδηγίες. Είναι απαραίτητο να περιοριστεί το φορτίο στην άρθρωση και να αποφευχθούν οι απότομες κινήσεις του χεριού. Είναι σημαντικό να αποφεύγετε να σηκώνετε ή να μεταφέρετε βαριά αντικείμενα για μεγάλες χρονικές περιόδους.
Η άρθρωση απαιτεί μετρημένο φορτίο υπό την επίβλεψη ειδικών, καθώς η πλήρης αδράνεια έχει αρνητική επίδραση στο πάσχον άκρο. Οι επιλογές θεραπείας περιλαμβάνουν συντηρητικές θεραπείες και χειρουργικές επεμβάσεις. Η επιλογή των μεθόδων εξαρτάται από τον επιπολασμό ορισμένων συμπτωμάτων και το στάδιο της νόσου.
Φαρμακοθεραπεία
Ένας σημαντικός στόχος στη θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας είναι η ανακούφιση από τον πόνο. Για την εξάλειψη της δυσφορίας και τη μείωση της σοβαρότητας της φλεγμονής, συνταγογραφούνται τα ακόλουθα φάρμακα:
- Παρασκευάσματα για γενική αναισθησία. Κατά τη διάρκεια μιας έξαρσης, οι ασθενείς συνταγογραφούνται μη στεροειδή φάρμακα για σύντομο χρονικό διάστημα. Με παρατεταμένη ανεξέλεγκτη χρήση, ερεθίζουν τον γαστρικό βλεννογόνο και επιβραδύνουν τη διαδικασία αποκατάστασης στην άρθρωση.
- Τοπικές θεραπείες. Εάν τα συμπτώματα επιδεινωθούν, χρησιμοποιούνται γέλες και αλοιφές που περιέχουν μη στεροειδή αντιφλεγμονώδεις παράγοντες. Τα φάρμακα που περιέχουν ορμόνες με τοπικές επιδράσεις χρησιμοποιούνται λιγότερο συχνά. Ανακουφίζουν από τη φλεγμονή και το πρήξιμο.
- Μέσα για ενδοαρθρικές ενέσεις. Για επίμονο και έντονο πόνο που δεν μπορεί να εξαλειφθεί με άλλα μέσα, εγχέονται γλυκοκορτικοειδή φάρμακα στην άρθρωση. Οι αποκλεισμοί μπορούν να πραγματοποιούνται το πολύ τέσσερις φορές το χρόνο.
Στο πρώτο και το δεύτερο στάδιο, συνταγογραφούνται χονδροπροστατευτικά για την αποκατάσταση και την ενίσχυση της άρθρωσης. Αυτά τα προϊόντα περιέχουν θειική χονδροϊτίνη, υαλουρονικό οξύ και γλυκοζαμίνη. Χρησιμοποιούνται σε μεγάλες σειρές έξι μηνών ή περισσότερο. Το αποτέλεσμα της θεραπείας γίνεται αισθητό μόνο μετά από τρεις μήνες συνεχούς χρήσης του φαρμάκου.
Επιπλέον, χρησιμοποιούνται αγγειοδιασταλτικά για την οστεοαρθρίτιδα ώμου. Αυξάνουν την κυκλοφορία του αίματος και ανακουφίζουν από τους σπασμούς των τριχοειδών. Για να χαλαρώσουν οι μύες στην περιοχή των ώμων, συνταγογραφούνται μυοχαλαρωτικά εάν εντοπιστούν κράμπες.
Χειρουργικές μέθοδοι
Στο τρίτο στάδιο της αρθρώσεως, όταν υπάρχει σημαντική καταστροφή της άρθρωσης με περιορισμένη κινητικότητα και απώλεια της ικανότητας εργασίας, γίνεται ενδοπροσθετική επέμβαση. Όταν αποφασίζετε εάν θα πραγματοποιήσετε μια διαδικασία, λαμβάνονται υπόψη η ηλικία, η σωματική δραστηριότητα και η γενική υγεία.
Μέσω της χρήσης σύγχρονων ενδοπροθέσεων από κεραμικό, πλαστικό και μέταλλο, η λειτουργία της άρθρωσης αποκαθίσταται πλήρως. Οι συσκευές έχουν εγγυημένη διάρκεια ζωής άνω των δεκαπέντε ετών.
Μη φαρμακευτική θεραπεία
Οι φυσιοθεραπευτικές τεχνικές χρησιμοποιούνται ενεργά στη θεραπεία της αρθρώσεως της άρθρωσης στη φάση της υποχώρησης της έξαρσης. Η χρήση των μαθημάτων σας οδηγεί σε καλά αποτελέσματα όταν περιλαμβάνεται σε ένα σύνθετο πρόγραμμα θεραπείας. Για την οστεοαρθρίτιδα χρησιμοποιούνται οι ακόλουθες φυσιοθεραπευτικές μέθοδοι:
- Ενίσχυση. Η μέθοδος θεραπείας λειτουργεί τοπικά στην άρθρωση χρησιμοποιώντας εναλλασσόμενο ηλεκτρικό ρεύμα. Ανακουφίζει από τον πόνο και έχει αγγειοδιασταλτική δράση. Η διαδικασία βελτιώνει τη διατροφή των ιστών.
- UHF. Η άρθρωση εκτίθεται σε κύματα εξαιρετικά υψηλής συχνότητας. Η μέθοδος ανακουφίζει από τον πόνο, ανακουφίζει από τη φλεγμονή και το πρήξιμο.
- Θεραπεία με μαγνητικό πεδίο. Οι δομές των αρθρώσεων επηρεάζονται από ένα παλμικό μαγνητικό πεδίο. Βελτιώνει την κυκλοφορία του αίματος. Ο χόνδρος είναι κορεσμένος με θρεπτικά συστατικά. Ο μαγνήτης αφαιρεί τα προϊόντα αποσύνθεσης από τα κύτταρα. Καταστέλλει τις αυτοάνοσες αντιδράσεις.
- Ηλεκτροφόρηση. Αυτή η τεχνική προάγει τη διείσδυση φαρμάκων στην πάσχουσα άρθρωση, η οποία εξασφαλίζεται από τη δράση ηλεκτρικού ρεύματος στους ιστούς. Κατά τη διάρκεια της θεραπείας, η ροή του αίματος στις δομές των αρθρώσεων αυξάνεται. Η διαδικασία μειώνει τη φλεγμονή και το πρήξιμο. Οι δυσάρεστες αισθήσεις στο χέρι ανακουφίζονται. Οι μυϊκοί σπασμοί εξαλείφονται.
- Λουτροθεραπεία. Τα φαρμακευτικά λουτρά με ραδόνιο, φυσιολογικό ορό και άλλα ευεργετικά διαλύματα χρησιμοποιούνται ενεργά για την αρθροπάθεια του ώμου. Η κυκλοφορία του αίματος βελτιώνεται, η οποία βελτιώνει τη διατροφή και επιταχύνει την αναγέννηση των κυττάρων. Η φλεγμονή ανακουφίζεται.
- Ηλεκτρική διέγερση. Σε αυτή τη μέθοδο θεραπείας, οι κορμοί και οι μύες των νεύρων διεγείρονται ηλεκτρικά χρησιμοποιώντας ηλεκτρόδια που μεταδίδουν ρεύμα με συγκεκριμένες παραμέτρους.
Το θεραπευτικό μασάζ γίνεται μετά την ανακούφιση της έξαρσης. Αποκαθιστά την κυκλοφορία του αίματος και αυξάνει την ελαστικότητα των συνδέσμων. Οι μυϊκοί σπασμοί στην άρθρωση μειώνονται. Το εύρος κίνησης αυξάνεται. Η θεραπεία άσκησης είναι χρήσιμη για την οστεοαρθρίτιδα.
Το συγκρότημα γυμναστικής εκτελείται όταν ο πόνος υποχωρεί. Στη μηχανοθεραπεία χρησιμοποιούνται ειδικοί προσομοιωτές για αποκατάσταση. Σε αυτά πραγματοποιούνται ενεργητικές-παθητικές κινήσεις. Αποκαθιστούν τη λειτουργία της πάσχουσας άρθρωσης.
Πώς να θεραπεύσετε στο σπίτι;
Η θεραπεία με λέιζερ θεωρείται αποτελεσματική μέθοδος για τη θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας του ώμου. Η δέσμη λέιζερ έχει θετική επίδραση στον προσβεβλημένο ιστό της άρθρωσης. Συσκευές που παράγουν χαμηλής έντασης υπέρυθρες ακτίνες λέιζερ χρησιμοποιούνται για θεραπεία. Η θεραπεία με λέιζερ συνταγογραφείται για την επιτάχυνση του μεταβολισμού των κυττάρων.
Όλες οι φυσικοχημικές αντιδράσεις διεγείρονται στον ιστό. Οι λειτουργίες των κυττάρων του χόνδρου ενεργοποιούνται. Η θεραπεία με λέιζερ έχει αναλγητικό αποτέλεσμα. Η κυκλοφορία του αίματος βελτιώνεται και το πρήξιμο εξαλείφεται. Η τοπική ανοσία ενισχύεται. Τα αποθεματικά τριχοειδή επεκτείνονται. Η θεραπεία με λέιζερ έχει αντιφλεγμονώδη δράση.
Για να λάβετε διαδικασίες, δεν χρειάζεται να επισκέπτεστε συνεχώς μια ιατρική μονάδα. Η θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας ώμου στο σπίτι πραγματοποιείται με τη χρήση φορητών συσκευών θεραπείας λέιζερ. Με τακτική χρήση ο πόνος μειώνεται. Η λειτουργία της άρθρωσης του ώμου βελτιώνεται με τη θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας με λέιζερ στο σπίτι.
Πρόγνωση και πρόληψη
Η αρθρίτιδα του ώμου δεν μπορεί να θεραπευτεί πλήρως. Ωστόσο, είναι δυνατό να επιβραδυνθεί η εξέλιξη των παθολογικών αλλαγών στις αρθρώσεις. Με τακτική θεραπεία, διατηρείται η ικανότητα εργασίας. Είναι σημαντικό να ακολουθείτε τις συστάσεις του γιατρού.
Είναι απαραίτητο για την πρόληψη τραυματισμών στα χέρια. Κατά την άσκηση επαγγελματικών δραστηριοτήτων και κατά τη διάρκεια του αθλητισμού, είναι σημαντικό να αποφεύγεται η υπερβολική καταπόνηση στην άρθρωση του ώμου. Οι ασθένειες που συμβάλλουν στην ανάπτυξη οστεοαρθρίτιδας πρέπει να αντιμετωπίζονται άμεσα.